فرمایشی شدن فرهنگ
یکی از هشدار هایی که صاحب نظران و اندیشمندان عرصه فرهنگ هماره بر آن تاکید دارند پرهیز از مقوله ای به نام فرمایشی شدن فرهنگ است.تجربه نشان داده است که یکی از بهترین روش های ایجاد حساسیت در افراد یک اجتماع بخشنامه ای کردن فرهنگ است.متاسفانه در نمایشگاه رسانه های دیجیتال شدت این امر را شاهد بودیم و غرفه هایی با عناوینی چون: "وبلاگ های قرآنی" ، "وبلاگ های پیامبر اعظم(ص)" ، "وبلاگ های طلاب" و ...بدون داشتن هیچ متصدی حقیقی (وبلاگ های بخشنامه ای) نشان از عدم توجه حکومت به این مقوله است.که البته این هم به دلیل عدم تبحر و تجربه خود وزارت ارشاد در این مقوله و سپردن امور به دست دفتر توسعه است.
دفتر توسعه وبلاگ نویسی که سعی دارد با گرفتن بودجه های ده ها میلیونی روند مخرب کنونی اینترنت را اصلاح کند باید قبل از هر چیز به این نکته توجه کند که نمی توان با این شیوه های از مد افتاده و کارشناسی نشده راهی به پیش برد.
چند روز پیش در آف های ارسالی از بچه های مجمع وبلاگ نویسان مسلمان - که به دلیل غیبت چند ساله طلاب و روحانیون لدر اینترنتی شده اند- متن آف:(( بسم الله، هر چقدر هم که خر باشیم نمی توانیم استفاده از محصولات صهیونیستی (کوکاکولا و فانتا) توسط روحانیون را چشم پوشی کنیم؛ مجمع وبلاگ نویسان مسلمان انقدر شرف دارد که هنگام خرید وسائل حتی خوراکی در مورد صهیونیستی یا نبودن آن مراعات احتیاط را بکنید. این همه کالای صهیونیستی با پول حوزه علمیه قم! ( عکسی از مراسم دفتر توسعه ) )) متوجه این نکته ساده شدم که دین برای ما لغلغه زبانی شده و اسلام انقلابی و امریکایی برایمان فرقی ندارد.و داشت ذهنم به جاهای بدی می رفت که امثال دفتر توسعه وبلاگ نویسی هم نکند برای ایجاد شغل و درآمد و خودی نشان دادن این کار را آغاز کرده باشند که با تشری که به خودم زدم از این وهم بیرون آمدم چرا که آنها را خوب می شناسم.چند طلبه فعال که با هدفی مقدس کاری را شروع کرده اند و باید به آنها احترام گذاشت.اما این نکنه برایم خیلی جالب بود که در میان شیطنت های بچه های مجمع و گه گاه بی حرمتی آنها یک چیز خوب نمایان است و آن عدم توجه دفتر توسعه وبلاگ نویسی به تعمیق فهم دینی در میان وبلاگ نویسان است.
باشد که این سخن من مفید فایده افتد.